نقش طرح واره های ناسازگار اولیه و سبک های مقابله با استرس مادر در دوران همه گیری کویید-19 بر کیفیت زندگی کودکان 1 تا 6 ساله

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش طرح واره های ناسازگار اولیه و سبک های مقابله ای مادر در دوران همه گیری کرونا ویروس بر کیفیت زندگی کودکان 1 تا 6 ساله بود. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادرانی که کودکان 1 تا 6 ساله دارند، بود. که به صورت اینترنتی پرسشنامه ها را تکمیل نمودند. حجم نمونه شامل 325 نفر در نظر گرفته شد. ابزار مورداستفاده در این پژوهش پرسشنامه طرح واره ناسازگار اولیه یانگ(YSQ- SF)، سبک های مقابله با استرس اندلر و پارکر  (CISS) و پرسشنامه کیفیت زندگی کودکان 1تا 6 سال (TAPQOL) بود. جهت تجزیه وتحلیل داده های پژوهش از روش رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها  نشان داد که طرح واره های ناسازگار اولیه و سبک های مقابله ای مادر می توانند 32 درصد از کیفیت زندگی کودکان را در بحران کرونا تبیین کنند. همچنین نتایج ضرایب رگرسیون نشان داد که طرح واره های ناسازگار محرومیت هیجانی، رهاشدگی، انزوای اجتماعی، نقص/شرم، وابستگی، آسیب پذیری در برابر بیماری، گرفتار/ خویشتن تحول نیافته و معیارهای سرسختانه مادر پیش بینی کننده کیفیت زندگی کودک در دوران همه گیری کرونا ویروس می باشد. بنابراین پرداختن به وضعیت طرح واره های مادر و سبک های مقابله ای که به کار می گیرد در جهت بالا بردن کیفیت زندگی کودکان بسیار موثر است.