آسیب شناسی توسعه دریامحور سواحل مکران با تاکید بر اسناد بالادستی

توسعه دریامحور یکی از مهم ترین مفاهیم مطرح شده در چند دهه اخیر است. در واقع توسعه دریامحور، راه میان بر توسعه برای کشورهایی با سواحل دریایی است. ایران نیز یکی از کشورهای دریایی است که دریای مکران از مهم ترین مناطق دریایی آن است. در این تحقیق با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، توسعه دریامحور سواحل مکران با تاکید بر اسناد بالادستی مورد آسیب شناسی قرار گرفته است. یافته های این پژوهش مبین این است که سواحل مکران از منظر راهبردی، اقتصادی و لجستیکی، به ویژه در حوزه های مختلف توسعه دریامحور از قبیل حمل و نقل دریایی، انرژی، گردشگری دریایی و منابع غذایی دریایی، از اهمیت و استعداد بالقوه بسیار زیادی برخوردار است. به طور کلی عدم توسعه این منطقه به عدم سرمایه گذاری کارآمد و اثر بخش داخلی و خارجی برمی گردد که خود نیز به دلایل متعدد سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، محیطی و البته حقوقی است. در بررسی دلایل حقوقی می توان به عدم توجه اثربخش به مقوله توسعه دریامحور به صورت هنجاری، ساختاری و رفتاری، در اسناد بالادستی نظیر برنامه های شش گانه توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و ضعف در اجرای برخی قوانین و مقررات مرتبط با توسعه سواحل مکران اشاره کرد.  در نهایت به منظور تحقق توسعه دریامحور، ضروری است برخی اقدامات و الزامات داخلی از منظر هنجاری، ساختاری و رفتاری توسط دو قوه مقننه و مجریه، بخش خصوصی و نهادهای غیر دولتی صورت پذیرد. از منظر بین المللی نیز برخی اقدامات از جمله تعمیق روابط دوستانه مابین ایران، کشورهای حوزه خلیج فارس، دریای عمان، اقیانوس هند و کشورهای دارای فناوری های دریایی پیش رفته، از اهمیت اساسی جهت تحقق توسعه دریامحور برخودار است.