تاثیر مدیریت نوآوری بر عملکرد آموزشی در دانشگاه های علوم پزشکی مازندران

نوآوری، عامل مهم و حیاتی برای سازمان ها به منظور ایجاد ارزش است، لذا پژوهش حاضر با هدف برررسی تاثیر مدیریت نوآوری بر عملکرد آموزشی در دانشگاه های علوم پزشکی مازندران انجام شد. این مطالعه کاربردی با رویکردی ترکیبی به صورت کیفی و کمی انجام شد. در بخش کمی نیز از روش توصیفی-پیمایشی استفاده شد. جامعه آماری بخش کیفی شامل 10 نفر از اساتید دانشگاه های علوم پزشکی مازندران بودکه به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و در بخش کمی 256 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده بر اساس فرمول کوکران از میان765 استاد هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه محقق ساخته مدیریت نوآوری با 66 سوال و پرسشنامه عملکرد آموزشی زندی با 25 سوال استفاده شد. روایی و میزان اعتبار ابزارها تایید شد و آلفای کرونباخ آنها نیز بالای 7/0 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS21 و PLS3.2 استفاده شد. نتایج نشان داد بالاترین میزان میانگین در میان ابعاد مدیریت نوآوری مربوط به بعد فرهنگ سازمان با 92/3، و پایین ترین مقدار هم به بعد مشوق های سازمانی با مقدار 53/3 است و بعد فرهنگ سازمان با مقدار R2  برابر 835/0 در سطح بالاتر از قوی قرار دارد. همچنین بر اساس ضرایب مسیر، بار عاملی 368/0 برقرار است، لذا می توان نتیجه گرفت که تاثیر مدیریت نوآوری بر عملکرد آموزشی در دانشگاه های علوم پزشکی مازندران مثبت و معنادار می باشد.