قصیده و معنویت ادبی در صوفی، من عاشق اثر الیف شافاک

 نه اغراق آمیز و نه دوتیرام است که بگوییم داستان عاشقانه، صوفی، مون آمور، نویسنده ترک، الیف شافاک، گویاترین و بهترین معرف قصیده عشق یکی از جریان های دورافتاده ترین عارفان در هیات شناسی است. یکی از دلایل انتخاب ما برای این اثر عاشقانه و با ارزش عرفانی و تاریخی، علاقه بیش از حد یک نویسنده قرن بیست و یکم به نمادهای دوران طلایی عرفان اسلامی است. او چهره های نمادین معنویت اسلامی را از قرن سیزدهم کشف کرد، ابتدا برای ادای احترام به آنها به عنوان چهره های نمادین میراث فرهنگی ناملموس، اما همچنین برای کشف آموزه های آنها، که چقدر برای دنیای امروزی در زوال اخلاقی صرفه جویی می کند. ما در این مطالعه به ایجاد فضای کتاب مقدس اختصاص داده شده به معنویت گرفته شده در حالت چند صدایی می پردازیم. برای ما مهم است که قدرت روایت شفاکیان در احیای متفکرانی را که توسط اکثریت بزرگی در غرب نادیده گرفته شده اند، روشن کنیم.