مقایسه اثر آنتی باکتریال عصاره اتانلی ریشه ی گیاه شیرین بیان، کلرهگزیدین و داکسی سایکلین بر باکتری پورفیروموناس جینجیوالیس در محیط آزمایشگاهی

 بیماری پریودنتال موجب تخریب انساج نگهدارنده دندان می شود. باکتری گرم منفی بی هوازی پورفیروموناس جینجیوالیس از عوامل این بیماری است. اخیرا به دلیل عوارض متعدد دهانشویه ها و آنتی بیوتیک ها، مواد گیاهی مورد توجه قرار گرفته اند. از جمله گیاه شیرین بیان، که خواص ضد ویروسی، باکتریایی و ضد التهاب دارد. لذا هدف از این مطالعه آزمایشگاهی، بررسی اثر ضدباکتریایی غلظت های مختلف عصاره اتانلی ریشه شیرین بیان در مقایسه با داکسی سایکلین و کلرهگزیدین بر باکتری پورفیروموناس جینجیوالیس است.

  در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی پس از تهیه باکتری پورفیروموناس جینجیوالیس (Porphyromonas gingivalis ATCC 33277) از دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و کشت آن و تهیه ی گیاه و عصاره گیری، 6رقت از عصاره تهیه شده و به همراه دهانشویه کلرهگزیدین 0/2%و آنتی بیوتیک داکسی سایکلین100 میلی گرم، آزمایش بر باکتری پورفیروموناس جینجیوالیس به دو روش بررسی قطرهاله عدم رشد و میکرودایلوشن براث یا رقیق سازی در محیط مایع انجام شد. داده ها در نسخه ی 26 نرم افزارSPSS در سطح خطای 5% با استفاده از آزمون های آماری من ویتنی و کروسکال والیس تحلیل شد. 

 تمامی غلظت های شش گانه در مقایسه با یکدیگر و با کلرهگزیدین و داکسی سایکلین، دارای خاصیت آنتی باکتریال به صورت معنا دار بودند (0/001=P). غلظت مهارکنندگی عصاره، MIC70 و MIC90، به ترتیب مربوط به غلظت های 6/25 و 200mg/ml بود. درصد مهارکنندگی کلرهگزیدین و داکسی سایکلین هم به ترتیب 82/4% و 77/8% بود.

  عصاره اتانلی شیرین بیان اثر آنتی میکروبیال بسیار خوبی نشان داد. به طوری که در غلظت های بالاتر تاثیری برابر و حتی بیشتر از کلرهگزیدین و داکسی سایکلین مشاهده شد.