شناسایی و جداسازی مایکوپلاسما گالی سپتیکوم و بررسی میزان حساسیت به تایلوزین در جدایه هایه حاصل از مزارع صنعتی

مایکوپلاسما گالی سپتیکوم (MG) به عنوان یک پاتوژن مسری پرندگان، خسارات مالی به صنعت طیور وارد می کند. جداسازی ارگانیسم نسبت به رو ش های معمول دشوار و زمان بر است. بررسی سرولوژیکی برای تشخیص آنتی بادی علیه MG به طور گسترده در تشخیص مورد استفاده قرار میگیرد. تایلوزین از دسته آنتی بیوتیک های خانواده ماکرولید بوده که به طور گسترده در درمان مایکوپلاسموز و پیشگیری استفاده می شود. هدف از این مطالعه شناسایی MG با روش های ایمونولوژی، کشت و روش واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) از مرغداری های تجاری ایران و بررسی حساسیت تایلوزین در جدایه ها می باشد. برای تشخیص وجود آنتی بادی علیه MG ، در مجموع 750 نمونه خون به طور تصادفی از 38 مزرعه مرغ مادر طی سال های 2019 تا 2022 از استان های مازندران و گلستان در ایران جمع آوری گردید و وجود آنتی بادی علیه MG توسط تست آگلوتیناسیون سریع (RSA) و آزمون الایزا مورد بررسی قرار گرفتند. 920 نمونه سواب از 38 مزرعه مرغ مادر غیر واکسینه برای کشت جمع آوری گردید و آزمایش PCR بر روی جدایه ها انجام شد. حساسیت تایلوزین در شرایط آزمایشگاهی به روش میکرودایلوشن آزمایش شده و کمترین غلظت آنتی بیوتیکی که منجر به تغییر رنگ گردید، به عنوان مقدار MIC در نظر گرفته شد. 24 مزرعه (1/63%) در تست RSA و21 مزرعه (2/55%) از نظر الایزا مثبت بودند. 9 مزرعه (68/23 درصد) در کشت و8 مزرعه (05/21 درصد) در PCR برای گونه MG مثبت شدند. میانگین MIC برای تایلوزین 5.75 میکروگرم بر میلی لیترو MIC50 و MIC90نیز 4 و 8 میکروگرم بر میلی لیتر بود. نتایج نشان داد که مزارع تجاری آلوده به MG می باشند. با توجه به قابلیت انتشار MG ، سریع و ارزان بودن تست RSA می توان نتیجه گرفت که تست های سرولوژیکی RSA و ELISA می توانند به عنوان برنامه های نظارتی برای تشخیص MG در گله های طیور مورد استفاده قرار گیرند والبته نتایج مثبت باید توسط تست های میکروبیولوژیکی یا PCR تایید گردد. همچنین این تحقیق نشان میدهد که جدایه های MG حساسیت خود را به تایلوزین تغییر داده و نیاز به کنترل روتین برای بهینه سازی دوزها درمانی و کارایی دارو می باشد.