اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب و ترس از ارزیابی منفی زنان در معرض طلاق

 هدف از مطالعه حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب و ترس از ارزیابی منفی زنان در معرض طلاق بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی باطرح پیش آزمون پس آزمون با - گروه کنترل بود. جامعه آماری مطالعه حاضر کلیه زنان در معرض طلاق شهر کرمان در سال 1401 بودند.30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش 15 نفرو کنترل 15 نفرجایگزین شدند. برای جمع آوری اطلاعات پرسشنامه اضطراب ولزو پرسشنامه ترس از ارزیابی منفی واتسون و فرند مورد استفاده قرارگرفت. برای تحلیل داده های پژوهش از آمار توصیفی میانگین، انحراف استاندارد و تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد،درمان مبتنی بر تعهد بر اضطراب و ترس از ارزیابی منفی زنان در معرض طلاق در سطح معناداری (01 / 0<P) موثر است. با توجه به اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد بر اضطراب و ترس از ارزیابی منفیزنان، به نظر میرسد که بتوان از این درمان برای کاهش مشکلات روانشناختی زنان در معرض طلاق استفاده کرد.