موانع مشارکت دانش آموزان معلول تلفیقی در فعالیت های بدنی مدارس (مطالعه موردی: شهر کرمانشاه)

کودکان استثنایی بخش قابل توجهی از افراد با نیازهای ویژه در هر جامعه را تشکیل می دهند. فعالیت های متنوع بدنی، یکی از جنبه های اصلی فرآیند تعلیم و تربیت است که به دلیل اهمیت مضاعف آن در پیشگیری، آموزش و توانبخشی معلولان، جایگاه ویژه ای در نظام آموزش و پرورش دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی موانع مشارکت دانش آموزان تلفیقی در برنامه های ورزشی مدارس شهر کرمانشاه بود.

روش تحقیق، توصیفی پیمایشی و جامعه آماری پژوهش، کلیه معلمان تربیت بدنی مدارس استثنایی بودند. نمونه تحقیق شامل 60 نفر معلم (33 مرد و 27 زن) بود که برابر جامعه درنظر گرفته شد. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های رتبه ای فریدمن و تحلیل عاملی تاییدی با نرم افزارهای 19spss و AMOS-20 استفاده شد.

نتایج نشان داد که عوامل فردی، ساختاری، فرهنگی- اجتماعی و مدیریتی، از موانع مشارکت دانش آموزان تلفیقی در فعالیت های ورزشی مدارس به شمار می-روند.

در خصوص رتبه بندی موانع مشارکت دانش آموزان تلفیقی در ورزش از دیدگاه معلمان، مشخص شد که عوامل مدیریتی با میانگین رتبه ای (69/2) مهم ترین مانع مشارکت این دانش آموزان محسوب می شود.