ارزیابی و شناخت پیشران های حیاتی موثر در بازآفرینی شهری بافت های فرسوده با رویکرد آینده پژوهی (نمونه موردی :منطقه هشت تبریز)

بازآفرینی شهری فرایندی است که به خلق فضای شهری جدید با حفظ ویژگی های اصلی فضایی (کالبدی و فعالیتی) منجر می گردد. در این اقدام فضای شهری جدیدی حادث می شوند که ضمن شباهت های اساسی با فضای شهری قدیم، تفاوت های ماهوی و معنایی را با فضای قدیم به نمایش می گذارند. بافت فرسوده مرکزی شهر تبریز که تقریبا در محدوده منطقه هشت شهر قرار دارد با سایر بخش های شهر تفاوت اساسی دارد که این تفاوت ناشی از هویت تاریخی آن است .این بافت جز هسته های اولیه شکل گیری شهر تبریز است و علاوه بر فرسودگی جر بافت های تاریخی شهر نیز هست که این مسیله لزوم بازآفرینی و احیا این بافت را بیش از پیش اثبات می کند. این تحقیق از نظر نوع جز تحقیقات  کاربردی- توسعه ای و از نظر روش جز تحقیقات توصیفی-تحلیلی می باشد. هدف اصلی این تحقیق شناسایی پیشران های حیاتی و موثر در بازآفرینی منطقه هشت تبریز است. روش اصلی مورد استفاده در این تحقیق انواع روش های متداول آینده پژوهی من جمله تکنیک دلفی و روش تحلیل ساختاری و استفاده از نرم افزار MICMAC  است. نتایج تحقیق نشان داد از بین 27 شاخص موثر در بازآفرینی منطقه هشت کلان شهر تبریز تعداد 9 شاخص به عنوان شاخص و عامل کلیدی انتخاب شد. در بین عوامل پیشران و کلیدی استخراج شده، توسعه گردشگری شهری بحرانی ترین وضعیت را جهت توسعه آینده بازآفرینی منطقه هشت  دارا می باشد و ارتقا بازار تبریز، دارای بهترین شرایط در رابطه با وضعیت های محتمل می باشد.