بکارگیری مدل تحلیل پوششی داده های فازی شبکه ای با ورودی غیر اختیاری-خروجی نامطلوب به منظور ارزیابی عملکرد شعب بانک

مسیله ارزیابی کارایی یکی از مهم ترین چالش های پیش روی مدیران در صنعت پویا و حیاتی بانکداری به شمار می رود. به دلیل نقش بسیار مهم و اساسی بانک ها در اکثر فعالیت های اقتصادی، بررسی کارایی بانک از جایگاه برخوردار است. مدل های مبتنی بر تحلیل پوششی داده ها کاربردهای وسیعی در حوزه سنجش و ارزیابی کارایی بانک ها داشته اند. در این پژوهش سعی شد تا با اضافه کردن مفروضات دیگری به مدل سنتی تحلیل پوششی داده ها، از مدلی استفاده نمود که با شرایط واقعی مرتبط با واحدهای تصمیم گیری منطبق تر بوده و میزان کارایی را به صورت دقیق تری محاسبه نماید. در طراحی مدل تحلیل پوششی داده ها در پژوهش حاضر، به شبکه ای بودن و روابط داخلی هر واحد تصمیم گیری، ستانده نامطلوب، ورودی غیراختیاری و برخورداری متغیرها از ماهیت فازی توجه شده است. پس از توسعه مدل با مفروضات ذکرشده، ابتدا بر اساس مرور مطالعات پیشین و نیز بررسی های میدانی و کسب نظر از خبرگان این صنعت، شاخص هایی به عنوان ورودی و خروجی در نظر گرفته شدند. پس از شناسایی شاخص ها، به منظور غربالگری اولیه شاخص های شناسایی شده از ادبیات تحقیق، از روش دلفی فازی استفاده شد. پس از تایید اولیه شاخص ها، از تکنیک تحلیل عاملی تاییدی به نهایی سازی شاخص ها اقدام شد. در نهایت نیز مدل پژوهش با استفاده از داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار گمز و با رویکرد برش آلفا حل شد. نتایج حاکی از آن است که از بین 38 شعبه مورد بررسی، 8 شعبه کارا و 30 شعبه دیگر ناکارا هستند.