پاسخ تنفس میکروبی خاک به عامل های محیطی دما و رطوبت در پنج تیپ جنگلی زاگرس (بررسی موردی: جنگل های آرمرده بانه)

تنفس میکروبی خاک در جنگل ها سهم قابل توجهی از انتشار دی اکسید کربن در اکوسیستم های زمینی را تشکیل می دهد و به تغییرات محیطی مانند دما و رطوبت خاک و نوع پوشش گیاهی بسیار حساس است. در این پژوهش، تنفس میکروبی خاک و دو عامل محیطی شامل دما و رطوبت خاک در پنج تیپ جنگلی در چهار فصل در سال اندازه گیری شد. تنفس میکروبی خاک با روش بطری بسته، رطوبت خاک در آزمایشگاه و دمای خاک با دماسنج هم زمان با نمونه برداری خاک در مناطقی از خاک سطحی (عمق صفر تا 10 سانتی متر) اندازه گیری و روابط بین تنفس میکروبی خاک و متغیرهای محیطی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که نرخ تنفس میکروبی خاک به طور معنی داری در دوره مرطوب (بهار) بیشتر است. تیپ ویول خالص با میانگین 090/0 میلی گرم بر گرم خاک در روز در طول سال بیشترین مقدار و تیپ مازوی خالص با مقدار 078/0 میلی گرم بر گرم خاک در روز کمترین مقدار تنفس میکروبی را داشتند. همچنین تفاوت معنی داری در تنفس میکروبی خاک بین تیپ های جنگلی مشاهده نشد.