اثر دما و زمان نگهداری بر فعالیت زیستی و پایداری فیزیکوشیمیایی نانووزیکول های حاوی پروتئین هیدرولیز شده ی گرده زنبور عسل

در این مطالعه، اثر دما و زمان نگهداری بر فعالیت زیستی و پایداری فیزیکوشیمیایی نانووزیکول های (لیپوزومها و نیوزومها) حاوی پروتیین هیدرولیز شده ی گرده زنبور عسل حاصل از آنزیم آلکالاز و پپسین ارزیابی شد. از کیتوزان 2/0 درصد برای پوشش دهی نانولیپوزوم ها استفاده گردید.  قدرت مهار رادیکالDPPH، قدرت احیا کنندگی یون آهن ، قدرت مهار ACE ، اندازه ذرات، شاخص بس پاشیدگی، پتانسیل زتا، بازدهی ریزپوشانی و میزان رهایش پروتیین های هیدرولیز شده از نانووزیکول ها در مدت 28 روز نگهداری در دمای یخچال و محیط بررسی شد.  نتایج DLS نشان داد اندازه نانووزیکول ها با بارگیری با پروتیین هیدرولیز شده و پوشش دهی با کیتوزان افزایش معنی دار یافت (P<0.05). نانولیپوزوم های حاوی پوشش کیتوزان بیشترین مقدار PDI را داشتند. پتانسیل زتای نانووزیکول ها با پوشش دهی با کیتوزان، به بیشترین مقدار رسید. نانولیپوزوم های حاوی پوشش کیتوزان بیشترین بازدهی ریزپوشانی را داشتند. بعد از 28 روز اندازه نانووزیکول های با پوشش و بدون پوشش، 2 تا 26 برابر افزایش یافتند. میزان بازدهی ریزپوشانی نانونیوزوم ها و نانولیپوزوم های بدون پوشش به ترتیب کمترین و بیشترین کاهش را نشان دادند. مقادیر فاکتور های اندازه گیری شده در طول نگهداری در دمای یخچال، به طور معنی داری کمتر از دمای محیط بود (P<0.05). با بارگذاری پروتیین های هیدرولیز شده در نانووزیکول ها و پوشش دهی آنها با کیتوزان از کاهش فعالیت آنتی اکسیدانی شان در طول مدت 28 روز نگهداری جلوگیری شد. میزان فعالیت مهارACE در نانولیپوزوم ها به طور معنی داری کمتر از نانونیوزوم ها بود (P<0.05).  بعد از گذشت 28 روز در فعالیت مهار ACE هیدرولیز شده های بارگذاری شده در نانولیپوزوم های بدون پوشش کیتوزان کاهش جزیی مشاهده گردید. این یافته ها برای طراحی و توسعه غذاهای کاربردی حاوی پروتیین هیدرولیز شده از اهمیت بالایی برخوردار است.