بررسی تحولات رسوبی و اقلیم دیرینه بر اساس آنالیز عنصری و شاخص های آن در پلایای جازموریان

دریاچه های دیرینه یا پلایاهای امروز، بایگانی رسوبی مواد شیمیایی و فیزیکی است که تحت تاثیر الگوهای متنوع اقلیمی قرار گرفته و برای بازسازی ساختارهای اقلیم، رسوب و فرسایش این محیط ها همواره قابل توجه است؛ زیرا تغییرات کوچک در اقلیم می تواند به تغییرات بزرگ در محیط زیست و جوامع زیست شناختی منجر شود. بازیابی و بازسازی رخدادهای اقلیمی گذشته، از طریق بایگانی های رسوبات دریاچه ای برجای مانده از آنها امکان پذیر است. تغییرات اقلیمی که به فرسایش منجر می شود، سیگنال های ژیوشیمیایی را در رسوبات دریاچه ای به جای می گذارد که می توان از آن در تفسیر شرایط محیطی و اکولوژیکی گذشته استفاده کرد. چاله جازموریان در استان های کرمان و سیستان و بلوچستان در نیمه جنوبی کشور واقع شده است. هدف از این پژوهش، بررسی تحولات اقلیم دیرینه در این پلایا با استفاده از داده های رسوبی، آنالیز دانه سنجی، آنالیز عنصری و شاخص های اقلیمی است. روش این پژوهش، میدانی، آزمایشگاهی و تحلیلی است که در آن با جمع آوری داده ها از سطح زمین، اجرای آنالیزهای مورد نیاز، تحلیل شرایط محیطی و عوامل تاثیرگذار، نتیجه گیری صورت می گیرد. با توجه به میزان رسوب گذاری پلایای جازموریان و بررسی شواهد محیطی، عمق مغزه های این پژوهش سنی بین 10000 تا 12000 سال را در بر می گیرد که دوره هولوسن را شامل می شود. نتایج تفسیر ژیوشیمی رسوبات (آنالیز عنصری، شاخص های آن و دانه سنجی)، نوسان های رطوبتی، خشکی و شرایط دمایی محیط را در توالی های زمانی مختلف به خوبی نشان می دهد. این آنالیز ها در تفسیر محیط رسوبی منطقه جازموریان بسیار مفید است و شرایط اقلیم دیرینه را در این محیط پلایایی مشخص می کند.