بررسی همبستگی آزمون های متداول سنجش تعادل در بیماران مبتلا به ماتیپل اسکلروزیس

مقدمه و اهداف: 

شناختی بیماری مالتیپل اسکلروروزیس  (ام اس)، تعادل و ضرورت اندازه گیری و ارزشیابی تعادل بیماران، بوده است. بر این اساس، یکی از مسایل در این زمینه، استفاده از آزمون های مختلف در جایگزینی و استفاده متنوع از آن ها بوده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی همبستگی میان آزمون های متداول سنجش تعادل بیماران بود. 

برای سنجش همبستگی میان مقیاس تعادل برگ، آزمون دسترسی عملکردی و مقیاس اعتماد تعادل در فعالیت های روزانه، آزمون های زمان بلند شدن و رفتن، شاخص راه رفتن پویا، آزمون تغییریافته رومبرگ با چشم باز، آزمون تغییریافته رومبرگ با چشم بسته و پرسش نامه معلولیت سرگیجه، از 41 بیمار ام اس (27 زن و 14 مرد) با درجه ناتوانی 4/5 و کمتر (میانگین4/02 و انحراف معیار0/61) استفاده شد. آزمون ها در دو روز مستقل به طور تصادفی برنامه ریزی و اجرا شدند و میان آن ها استراحت کافی وجود داشت. تحلیل همبستگی پیرسون برای بررسی ارتباط بین نتایج آزمون های تعادل انجام شد. . 

بین مقیاس راه رفتن پویا با دسترسی عملکردی، تعادل برگ و اعتماد در فعالیت های روزانه، همبستگی بالا و معناداری وجود دارد ((P≤0/001. همچنین ارتباط بالا و معناداری میان آزمون اعتماد در فعالیت های رزوانه با آزمون تعادل برگ وجود دارد (P≤0/001). همبستگی بین آزمون تعادل برگ و آزمون دسترسی عملکردی، یک ارتباط بالا و معنادار بود (P≤0/001). نتیجه گیری یافته های این پژوهش نشان می دهد آزمون تعادل برگ به عنوان یکی از آزمون های تعادل پرکاربرد در بیماران ام اس و سایر بیماری های مختل کننده تعادل، همبستگی بالایی با آزمون های اعتماد در فعالیت های رزوانه، راه رفتن پویا و دسترسی عملکردی  دارد که به عنوان آزمون های تکمیلی پیشنهاد می شوند.

پژوهش حاضر می تواند به درمانگران و عصب شناسان برای انتخاب آزمون های معتبر در شرایط و با اهداف متفاوت و در سطوح مختلف بیماری های ام اس کمک کننده باشد.