استقرار الگوی شفافیت مراکز صنعتی دولتی از طریق نظرسنجی از ذی نفعان بومی (مطالعه موردی شرکت پالایش گاز فجر جم)

شفافیت و پاسخگویی یکی از لوازم بقای سازمان ها و به طور خاص سازمان های صنعتی فعال در حوزه نفت و گاز است. یکی از شیوه های شفافیت این سازمان ها، توجه به انتظارات قانونی آشکار و انتظارات تلویحی شهروندان ذی نفع مناطق بومی است که پالایشگاه در آنجا تاسیس شده است. نظریه ذی نفعان به مثابه پیش فرض این پژوهش قرار گرفته است. رصدکردن انتظارات ادراک شده و میزان تحقق آنها و یا شکل گیری انتظارات جدید از طریق انجام پژوهش های نظرسنجی و رضایت سنجی قابل انجام است. در پژوهش حاضر از طریق طراحی فرم نظرسنجی به صورت پرسش نامه و افزون بر آن، طرح سوال های باز، تلاش شد میزان رضایت و نارضایتی جامعه ذی نفعان محلی پالایشگاه گاز جم مورد ارزیابی قرار گیرد. مشارکت کنندگان به شیوه در دسترس و به شکل هدف مند از میان افراد مطلع از روندهای تعامل پالایشگاه با اقشار رسمی و غیررسمی بومی انتخاب شدند. از شیوه های آمار توصیفی و در مواردی آمار استنباطی برای تحلیل نتایج استفاده شد. همچنین از تحلیل محتوای کمی برای تعیین فراوانی و طبقه بندی و احصاء انتظارات و نارضایتی ها استفاده گردید. نتایج پژوهش بیانگر پایین تر بودن رضایت ذی نفعان از معیار متوسط و مطلوب در سال 1398-1399 بود. همچنین انتظارات برآمده از پرسش های باز از جمله شامل مواردی همچون تعریض و ترمیم راه های مواصلاتی، توجه به صدمات محیط زیستی، برچیدن چاه های عمیق پالایشگاه و... غیره بود.  نتایج باتوجه به نظریه ذی نفعان و شفافیت سازمانی به مثابه ارزش، موردبحث قرار گرفت و پیشنهادهای برآمده از پژوهش برای ترمیم روند خط مشی گذاری شرکت در حیطه ذی نفعان پیشنهاد گردید.