گفتمان شناسی انتقادی شگردهای اقناع در درخواست های متکدیان

تکدی گری آسیبی اجتماعی است که عوامل مختلفی مانند بیکاری، فقر مادی، پیری و ازکارافتادگی، تنبلی، اعتیاد، معلولیت و بیماری، مسایل خانوادگی در پیدایش آن دخالت دارند. در این تحقیق، تلاش شده است تا نحوه ی بازنمایی و کاربرد فنون اقناع در درخواست های متکدیان از منظر تحلیل گفتمان انتقادی تحلیل گردد. بخشی از داده های تحقیق  مستخرج از سلیمی (1398) است که گفتمان 20 متکدی در شهر بیرجند را جمع آوری نموده و بدون تحلیل زبانی درخوری ارایه داده است. بخش دیگر نیز برگرفته از گفتار 15 متکدی دیگر در شهر قاین است که توسط نگارنده مشاهده و ضبط گردیده است. لازم به ذکر است که شهرهای بیرجند و قاین مجاور بوده و مشابهت های فرهنگی زیادی دارند. درخواست های موجود در داده ها و شگردهای اقناع در گفتمان متکدیان در ارتباط بینامتنی با دو گفتمان مرتبط دیگر یعنی گفتمان صدقه و گفتمان کار در جامعه ی تحقیق بررسی شد. نتایج نشان داد که متکدیان با آگاهی از اعتقادات مذهبی افراد مخصوصا اهمیت صدقه در دفع بلایا و مریضی ها و نیز از طرفی با آگاهی از اهمیت کار و ارزش آن نزد مردم، از انواع و اقسام شگردهای اقناع مخاطب برای تحریک احساسات و ترحم انگیزی استفاده می کنند. این شیوه ها که صادقانه یا مکارانه به کار می روند، یا زبانی هستند مثل کاربرد دعا، شعر، قسم، نفرین و داستان سرایی که به صورت موزون خوانی با لحن غمگین و موثر بیان می شوند و یا غیر زبانی هستند مانند صحنه سازی، ظاهرسازی، موقعیت مداری (زمانی و مکانی) و کاربرد موثر زبان بدن برای ایجاد ترحم در مخاطب. در پایان نیز انگاره ی پیشنهادی تحقیق حاضر مرتبط با شیوه های اقناع در گفتمان متکدیان ارایه می شود.