اثر سطوح مختلف سلنات و سلنیت سدیم بر برخی ویژگی های رشدی و فیزیولوژیکی نعناع فلفلی (Mentha piperita L.)

سلنیوم یکی از عناصر مفید برای گیاهان است که علاوه بر تاثیرگذاری بر رشد گیاهان به عنوان یک ماده اساسی برای سلامت انسان و حیوان نیز شناخته شده است. این تحقیق در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار به صورت کشت بدون خاک در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارها شامل سطوح مختلف سلنات سدیم (4، 8، 12 میلی گرم بر لیتر) و سلنیت سدیم (4، 8، 12 میلی گرم بر لیتر)، به ترتیب معادل 02/0، 04/0، 06/0 مولار سلنات و سلنیت سدیم در محلول هوگلند، و تیمار شاهد (بدون کاربرد سلنیوم) بودند. براساس نتایج جدول تجزیه واریانس، اثر سلنات و سلنیت سدیم بر تمامی صفات مورد اندازه گیری معنی دار شد. نتایج نشان داد بیش ترین وزن خشک اندام های هوایی و ریشه به ترتیب در تیمار 4 میلی گرم در لیتر سلنات و سلنیت سدیم مشاهده شد. محتوای نسبی آب برگ (6/6 درصد) و فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز (02/29 درصد) در تیمار 4 میلی گرم در لیتر سلنات سدیم نسبت به شاهد افزایش یافت. تیمار 12 میلی گرم در لیتر سلنیت و سلنات سدیم باعث افزایش درصد نشت یونی، غلظت مالون دی آلدیید و پراکسید هیدروژن گردید. با توجه به نتایج بدست آمده، تیمار 4 میلی گرم در لیتر سلنات و سلنیت سدیم جهت افزایش رشد و بهبود برخی ویژگی های فیزیولوژیکی در گیاه نعناع فلفلی توصیه می شود.