مقایسه تطبیقی بازآفرینی اراضی قهوه ای، اراضی خاکستری و بافت ناکارآمد مطالعه موردی: منطقه 3 و 4 شهر کرمان

یکی از روش های نوین مداخله در بافت های قدیمی و ناکارامد محلات رویکرد بازآفرینی است، در واقع بازآفرینی با توجه توامان به ابعاد کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی سعی در احیا، تجدید حیات و نوزایی شهری و یا به عبارتی به دنبال دوباره زنده شدن بافت های درون شهریست که در گذشته برای اهداف تجاری و صنعتی استفاده می شده اند و اکنون به دلیل آلودگی و سایر مشکلات رها شده و غیر قابل استفاده هستند. این اراضی، امروزه تحت عنوان زمین های قهوه ای و خاکستری شهری خوانده می شوند. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی با هدف ارزیابی اراضی قهوه ای و خاکستری با رویکرد بازآفرینی شهری تدوین شده است در گردآوری داده ها، از روش های کتابخانه ای و میدانی و و ابزار پرسشنامه استفاده شده است و از تکنیک تحلیل سلسه مراتبی (Ahp)، به عنوان پایه اصلی مدل تحلیلی پژوهش جهت رتبه بندی وارزش گذاری زیرشاخص های اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست محیطی استفاده گردیده است. یافته های حاصل از مدل تحلیل سلسله مراتبی بر اولویت بندی ابعاد تاثیرگذار بر بازآفرینی ارضی قهوه ای و خاکستری به ترتیب بر قیمت زمین با وزن نسبی (0.431)، نیاز به مسکن با وزن نسبی (0.285)، امنیت فردی و اجتماعی با وزن نسبی (0.384)، آسیب های اجتماعی همچون ناامنی و بزهکاری با وزن نسبی (0.217)، پتانسیل و قابلیت های اراضی قهوه ایی و خاکستری با وزن نسبی (0.352)، امکانات و زیر ساخت ها با وزن نسبی (0.230)، کاهش کیفیت محیطی و افزایش آلودگی با وزن نسبی (0.376)، کاهش بهداشت محیط و افزایش بیماری ها با وزن نسبی (0.329) دلالت دارد