بررسی میزان انعکاس مضامین مهدوی در شعرای قبل و بعد از انقلاب

ادبیات هر کشور گنجینه یی ار اعتقادات و باورهای آن سرزمین را در خود ذخیره و حمل می کند. اعتقاد به ظهور منجی مصلح در پایان دوران عقیده ایست که در لابلای متون و دواوین شعرا و ناظمان آثار ادبی قابل رصد و پیگیری است. بروز انقلاب اسلامی در ایران یکسری اعتقادات را بارز و پرزنگ نمود. یکی از این باورها اعتقاد به ظهور منجی و به طور خاص حضرت حجت و قایم آل عباست. در این پژوهش به نقد و بررسی متون شعری معاصر انقلاب (قبل و بعد از انقلاب) و میزان انعکاس این مضامین در این گونه آثار هستیم. با بررسی های صورت گرفته این نتایج حاصل می گردد که هر چه شور انقلابی و آزادی خواهی و مقاومت و پایداری در بین ایرانیان پررنگ تر شده است، واژگان مرتبط با منجی و موعود دارای بسامد و تلالو بیشتر می گردد. در این پژوهش با مراجعه به آثار شعرای معاصر به جست و جوی کلید واژه های مهدوی در آنها پرداخته شده است. این تحقیق که از نوع تحلیل محتوی و توصیفی تحلیلی می باشد، به روش کتابخانه یی اقدام به جمع آوری اطلاعات و داده های مورد نیاز نموده و مجموعه ی اشعار شعرای معاصر (بعد از انقلاب مشروطه) را به صورت تصادفی انتخاب و نقد و بررسی نموده است.