مدلسازی اثر پیوستگی لکه های جنگل بر کیفیت آب رودخانه ها در حوزه آبریز دریای خزر

در این تحقیق، پیوستگی سیمای سرزمین از منظر سنجه های سیمای سرزمین (10 شاخص) و شاخص های تیوری گراف (12 شاخص) تحلیل شد. در مرحله بعد همبستگی بین شاخص های پیوستگی و پارامترهای کیفیت آب با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون انجام و با روش رگرسیون خطی گام به گام و از طریق مدل های رگرسیون توانی، نمایی و لگاریتمی مدلسازی انجام و با ضریب آکاییکه بهترین مدل انتخاب شد. نتایج نشان داد که در بین سنجه های سیمای سرزمین دو سنجه CONIG و FRAC و نیز طول کریدور و اغلب شاخص های پیوستگی تیوری گراف دارای همبستگی منفی معنادار با پارامترهای کیفیت آب بودند. همچنین بیشترین ضریب تبیین یا R2 متعلق به مدل های CO3 با ضریب تبیین 818/0، دبی آب با ضریب تبیین 733/0، Ca با ضریب تبیین 772/0 و TDS با ضریب تبیین 704/0 بود. همچنین نتایج مدلسازی نشان داد که تقریبا تمامی مدل های منتخب باضریب آکاییکه مدل های غیر خطی است. همبستگی معنی دار شاخص های پیوستگی سیمای سرزمین به ویژه شاخص های پیوستگی تیوری گراف و نیز طول کریدور با شاخص های کیفیت آب نشان دهنده تاثیر ویژگی های ساختاری سیمای سرزمین بر کیفیت آب در حوزه های آبخیز بوده؛ یعنی تکه شدگی سیمای سرزمین و لکه ای شدن به شدت بر کیفیت آب اثرگذار است.