تسهیل کننده ها و موانع سازگاری با بیماری: تجربه زیسته بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) یک بیماری عصبی است که در آن میلین پوشش دهنده سیستم عصبی مرکزی آسیب می بیند. مطالعه حاضر با هدف شناسایی تسهیل کننده ها و موانع سازگاری با بیماری مولتیپل اسکلروزیس انجام شد.

این مطالعه با رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی توصیفی انجام شد. شرکت کنندگان شامل 14 بیمار (8 زن و 6 مرد) مراجعه کننده به بیمارستان رفیده تهران بودند. نمونه ها با روش هدفمند و با حداکثر تنوع انتخاب شدند. جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته و تا اشباع نظری ادامه پیدا کرد. هر مصاحبه حدود 30 تا 60 دقیقه طول کشید. تجزیه وتحلیل داده ها با نرم افزار MAXQDA و به روش 7 مرحله ای توصیفی کلایزی به صورت مداوم و هم زمان با جمع آوری داده ها انجام شد. به منظور بررسی استحکام یافته ها از معیارهای اعتبار، قابلیت اعتماد، قابلیت انتقال و قابلیت تایید لینکلن و گوبا استفاده شد.

بعد از تجزیه وتحلیل مصاحبه ها، 5 طبقه اصلی «راهبردهای دینی و مذهبی»، «دریافت حمایت عاطفی و حرفه ای» «جست وجو و یافتن اطلاعات در مورد بیماری»، «راهبردهای روان شناختی» و «سبک زندگی» (و 18 زیر طبقه) به عنوان تسهیل کننده های سازگاری و 3 طبقه اصلی «موانع در ارتباط با سیستم سلامت»، «موانع در ارتباط با فرد» و «موانع در ارتباط با جامعه» (و 8 زیر طبقه) به عنوان موانع سازگاری به دست آمدند.

نتایج نشان دهنده ویژگی های درک شده، تسهیل کننده ها و موانع سازگاری بیماران ام اس است، بنابراین لازم است تمهیدات اجتماعی لازم توسط مراکز توان بخشی و مداخلات درمانی بر اساس این یافته ها توسط روان شناسان و مشاوران برای بیماران جهت کاهش مشکلات طراحی یا اجرا شود.