توسعه های کالبدی مختلف و عوامل موثر بر رفتار سفر در سه محله کلان شهر تهران

هدف پژوهش حاضر شناسایی معیارهایی است که به دلیل تفاوت های توسعه های مختلف کالبدی بر رفتار سفر تاثیر می گذارند. جهت دستیابی به این مهم، 271 پرسشنامه از سه محله منیریه، کوی بیمه و کوی گلستان به عنوان محدوده های موردمطالعه در بافت قدیم، میانی و جدید در شهر تهران جمع آوری شد. عوامل موثر بر رفتار سفر با استفاده از روش کمی تحلیل عاملی اکتشافی استخراج و در تحلیل رگرسیون جهت یافتن عوامل موثر بر رفتار سفر به تفکیک مدهای سفر، استفاده شد. از آزمون ANOVA یک طرفه جهت تحلیل تفاوت معناداری میان توسعه های کالبدی مختلف ازلحاظ رفتار سفر و عوامل موثر بر آن و آزمون Dunnett’s T3 برای مشخص کردن اینکه کدام محدوده متفاوت از دیگر محدوده های مطالعاتی است، استفاده شد. درنهایت با مقایسه نتایج تحلیل رگرسیون و آزمون ANOVA، پنج عامل وابستگی و دوستدار اتومبیل شخصی، تنوع و تراکم خرده فروشی ها، تراکم و دسترسی به واحدهای آموزشی و پارک، دسترسی به مراکز درمانی و خدماتی، مالکیت خودرو به عنوان عوامل موثر بر رفتار سفر که به دلیل تفاوت در توسعه های کالبدی بر رفتار سفر تاثیر می گذارند و عوامل نزدیکی به ایستگاه حمل ونقل عمومی، ترجیحات قابلیت دسترسی در انتخاب محل سکونت، دوستدار مدهای غیر اتومبیل شخصی، دارای گواهینامه، تعداد فرزندان زیر 5 سال و سن به عنوان معیارهایی که فارغ از نوع توسعه کالبدی با رفتار سفر ارتباط دارند در سه محله با توسعه های کالبدی متفاوت مشخص شد. تمایز میان این دو دسته در برنامه ریزی و طراحی توسعه های کالبدی (محلات) برای کاهش مد سفر با اتومبیل شخصی و افزایش دیگر مدهای سفر نقش بسزایی دارد