تبیین مدل نظری عملکرد هوش طراحی خودکار در فرآیند چیدمان فضاها با رویکرد سلسله مراتبی و تقسیمات منطقه ای

یکی از گام های طراحی پلان معماری، برنامه ریزی برای تقسیمات و چیدمان فضاها است، از این رو بررسی تمام نمونه های احتمالی چیدمان فضاها، برای تولید پلان در جهت رسیدن به معماری مطلوب، یکی از دغدغه های طراحان و کاربران فضاهای مسکونی است. اما انجام چنین فرآیندی در زمان محدود با هزینه ای کم به همراه بهره وری بالا و لحاظ نمودن تمام ضوابط و مقررات بسیار گسترده و سیال، توسط نیروی انسانی متخصص امکان پذیر نخواهد بود. بنابراین مساله و هدف این پژوهش تبیین مدل نظری از تقسیمات و چیدمان فضاها توسط هوش طراحی خودکار پلان های معماری، مبتنی بر محدودیت ها، ضوابط، استانداردها، نیازها و ابعاد متداول قطعات شهری است که با بهره گیری از فرمول های ریاضی و روش های داده کاوی برای ایجاد ساختارهای سلولی متنوع در جهت ارایه چیدمان فضاها صورت پذیرفته است. بر همین اساس روش پژوهش، متمایزپژوهی و تحلیل کمی، به همراه استفاده از الگوریتم های یادگیری ماشین، مبتنی بر رویکرد ساختار سلسله مراتبی، تقسیم منطقه ای و تخصیص فضایی است. همچنین نتایج این پژوهش نشان می دهد می توان با روش های محاسباتی، الگوریتم های یادگیری ماشین، زبان برنامه نویسی و ماتریس زمین های متداول شهری مدل نظری را ارایه نمود که منجر به ایجاد شهود ابتدایی در ماشین ها گردد و برای اعتبار سنجی نمونه های تولید شده که بر مبنای مدول هایی از مربع و مستطیل ها است، می توان از محاسبه شیب اقطار و اضلاع که در جهت عمود بودن و جهت اثبات موازی بودن خطوط طراحی است بهره برد.