بررسی ارتباط وزن و طول کل با میزان تجمع فلزات سرب و کادمیم در بافت عضله جنس نر و ماده ماهی سرخوی معمولی (Lutjanus johnii, Bloch, 1792) (آب های ساحلی استان هرمزگان)

برخی از فلزات سنگین مانند کادمیوم و سرب در متابولیسم طبیعی آبزیان هیچ نقشی نداشته و این فلزات حتی در غلظت های پایین نیز برای موجودات زنده سمی هستند. این تحقیق به منظور مطالعه تاثیر اندازه بدن (طول کل و وزن کل) بر میزان تجمع غلظت عناصر سرب و کادمیوم در ماهی سرخوی معمولی (Lutjanus lohni) در سه منطقه بندرعباس، بندر لنگه و جاسک در استان هرمزگان انجام گردید. تعداد نمونه در هر ایستگاه به طور مجزا نمونه برداری شد که در آزمایشگاه پس از زیست سنجی، بافت عضله تفکیک و فلز سرب و کادمیوم به روش هضم شیمیایی استخراج و غلظت آن ها توسط دستگاه جذب اتمی خوانده شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که غلظت عناصر سرب و کادمیوم در بافت عضله ماهی سرخو در سه منطقه بندر جاسک، بندرعباس و بندر لنگه با اندازه بدن (طول و وزن بدن) ضریب همبستگی پیرسون منفی (r) و معنی داری ندارد (0/05<p). نتایج حاصل از آنالیز بافت عضله ماهی سرخوی معمولی در مناطق مورد مطالعه به ترتیب بیش ترین و کم ترین میزان غلظت فلز سرب برابر با 0/1+0/2686 و 0/1+0/5850 میکروگرم بر گرم و برای فلز کادمیوم به ترتیب برابر با 0/01+0/0216 و 0/01+0/057 میکروگرم بر گرم نشان داده شد. هم چنین نتایج نشان دهنده آن است که منطقه بندر جاسک از نظر میزان عناصر سرب و کادمیوم در بافت عضله با مناطق بندرعباس و بندر لنگه تفاوت معنی داری دارد (0/05<p). می توان از داده های این تحقیق نتیجه گرفت که در مناطق مورد مطالعه در خلیج فارس (بندرعباس، بندر لنگه و جاسک) رابطه ای بسیار ضعیفی بین اندازه بدن گونه مورد مطالعه نشان داده شده است. روند تجمع عناصر مورد بررسی در ماهی سرخوی معمولی بر جنسیت (نر یا ماده) نیز تاثیر گذار نبوده، هم چنین این آلودگی این عناصر در تحقیق حاضر کم تر از حد استانداردهای جهانی گزارش شده بوده است.