بررسی اندیشه جهاد دفاعی در ارتباط با جنگاوری های ترکیبی و نامتعارف

عقاید و اصول فکری خاصی بر نگارش و تنظیم رهنامه ها و دستورهای رزمی نظامی حاکم است. این اصول میتوانند بر آمده از تجربیات نظامی پیشین، واقعیات میدانی، قواعد شرعی و یا قوانین اساسی ملت ها باشند. انعکاس این اصول در اسناد بالادستی مانند رهنامه ها تعیین کننده حدود و اعمال نیروهای مسلح و یا حتی سازمان رزم و نوع تجهیزات در صحنه جنگ هستند. محیط های تجربی متفاوت، جنگ ها و روش های جنگاوری جدید، ادیان و ایدیولوژی های مختلف ممکن است به ایجاد مفاهیم پرتعداد و مختلفی در شناخت از جنگ های جدید و نیروهای موجود در آن شوند. شناختی که میتواند مقدمه ای برای تبیین جایگاه و حقانیت طرفین یک درگیری قرارگیرد. کاربست مفاهیم قرض گرفته شده از دستاوردهای فکری یا علمی دیگران، ممکن است به تعارض های شناختی یا حقوقی منجر شود که پیامدهای بسیاری در جنگ، در سیاست و مسایل بین المللی داشته باشد. این مقاله با تحلیل اسنادی و استفاده از منابع رسمی و فقهی، کتب و دانش های مرتبط با جنگاوری های نوپدید، در کنار بررسی نمونه های تاریخی، به اینکه چگونه اندیشه جهاد دفاعی(بخصوص حکم جهاد) در اسلام میتواند به شکل گیری نیروهای ترکیبی(از مردم و ارتشها) بی انجامد، در برابر مفاهیم نوظهور جنگاوری ترکیبی و نامتعارف که عمدتا در غرب و بدلیل حضور نظامی خود در خاورمیانه ساخته و پرداخته شده اند، جایگاه جهاد دفاعی را تببین خواهد کرد.