مقایسه کارایی جذب فسفر و مکانیسم های موثر در آن در واریته های تجاری نیشکر

یکی از سازوکارهای استفاده از شکل های شیمیایی کم محلول فسفر در خاک، استفاده از گونه های گیاهی و ارقامی است که کارایی جذب فسفر بالایی دارند. به این منظور، در سال 1399 در شرکت کشت و صنعت حکیم فارابی خوزستان، کارایی جذب فسفر ارقام تجاری نیشکر و سازوکارهای موثر بر آن در یک آزمایش گلخانه ای مورد مطالعه قرار گرفت. عوامل مورد بررسی شامل کود فسفر (صفر، 125 و 250 کیلوگرم در هکتار کود سوپرفسفات تریپل) و رقم نیشکر (CP57-614، CP69-1062 و CP48-103) بودند که در سه زمان نمونه برداری شامل 45، 90 و 130 روز پس از کشت در یک آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. در این مطالعه در هر یک از زمان های نمونه برداری، پارامترهای جذب فسفر، طول ریشه گیاه، طول ویژه ریشه، نسبت ریشه به ساقه و جریان به درون فسفر مورد بررسی قرار گرفت. در شرایط کم بودن فسفر قابل استفاده در خاک، رقم CP48 و پس از آن رقم CP57 قادر به جذب بیش تر فسفر از خاک بودند و بنابراین می توان آن ها را به عنوان ارقام فسفر کارا در نظر گرفت در حالی که در کمبود فسفر، رقم CP69 توانایی کم تری در جذب فسفر از خاک نشان داد. در شرایط کمبود فسفر (P0) مقدار جذب فسفر در رقم CP48 به مقدار 13 و 45 درصد به ترتیب در مقایسه با رقم های CP57 و CP69 افزایش داشت و در رقم CP57 نیز 29 درصد افزایش نسبت به رقم CP69 نشان داد. با گذشت زمان، مقدار اینفلاکس فسفر در ارقامی CP57 و CP69 کاهش یافت به طوری که مقدار کاهش به ترتیب 53 و 67 درصد بود در حالی که در رقم CP48 به مقدار 66 درصد افزایش نشان داد. بنابراین تفاوت ها در توانایی جذب فسفر در ارقام نیشکر می تواند در مدیریت مصرف کود فسفر به ویژه در سن راتون مورد توجه قرار گیرد.