مدیریت مبتنی بر بازار منابع آب زیرزمینی با در نظر گرفتن عدم قطعیت حاصل از پایش مصارف

کاهش دسترسی به منابع آب های زیرزمینی و افت مداوم تراز آبخوان ها در مناطق مختلف جهان به دلیل برداشت بی رویه و مدیریت ناپایدار این منابع، موجب ایجاد مشکلات محیط زیستی، اقتصادی و اجتماعی فراوان شده است. در این میان، بازار آب زیرزمینی به عنوان راه حلی مناسب برای تعادل بخشی و احیای آبخوان ها مورد توجه پژوهشگران و سیاست گذاران قرار گرفته است. این درحالی است که ایجاد بازار آب در مواردی به دلیل عدم وجود مکانیزمی کارا و موثر و عدم پایش و کنترل مناسب برداشت های آب موجب افزایش تنش به منابع آب شده است. در این مقاله با پیشنهاد و ارزیابی ساز و کار بازار آب فصلی هوشمند، به ارایه ی الگویی برای مدیریت منابع آب های زیرزمینی با در نظرگرفتن عدم قطعیت های موجود پرداخته شده است. همچنین دورسنجی تبخیر-تعرق به عنوان رویکردی نوین برای اندازه گیری و پایش مصارف آب در بازار آب زیرزمینی در این تحقیق پیشنهاد شده است. در این راستا عدم قطعیت حاصل از خطای مدل دورسنجی تبخیر-تعرق به عنوان الگوریتم پایش مصارف در نتایج ساز و کار بازار آب زیرزمینی با استفاده از روش تصمیم گیری استوار RDM[1] ارزیابی شده است. نتایج نشان می‏دهند ساز و کار پیشنهادی بازار آب زیرزمینی فصلی موجب افزایش 25 درصدی بهره وری اقتصادی مصرف آب در منطقه مطالعاتی شده است. همچنین با اجرای بازار آب، بازتوزیع حق آبه ها تناسب بهتری با سطح زیر کشت کاربران دارد.