طراحی سازوکار کارا و انگیزه-سازگار خودتنظیم در نظام درآمد-هزینه استانی

نظریه طراحی سازوکار هنر طراحی و تضمین مجموعه ای از قواعد سیاستی و انگیزشی در محیط تعامل است که با ایجاد انگیزه درونی ‏لازم و کافی در عوامل اجرایی، رفتارهای آن ها را به ‏گونه ای هماهنگ می کند که ضمن تحقق اهداف و منافع انفرادی عوامل اجرایی، نتایج ‏جمعی مورد نظر سیاستگذار و برنامه ریز نیز به صورت خودکار و خودافزا محقق می گردند. این پژوهش از نظر هدف کاربردی است و با ‏طراحی سازوکارهای کارا و انگیزه-سازگار خودتنظیم در نظام درآمد-هزینه استان ها به دنبال بیشینه کردن همزمان انگیزه وصول ‏درآمدهای عمومی استانی و کاهش عدم تعادل های استانی است. از روش کتابخانه ای، مطالعه قوانین و مقررات و اسناد برای ‏جمع آوری داده ها و اطلاعات سال 1401 استفاده شده و با رویکرد نظریه طراحی سازوکار مورد بررسی قرار گرفته اند. یافته های پژوهش ‏حاضر نشان می دهد که با ایجاد وابستگی کامل و تضمین دار بین ابراز و وصول درآمدهای عمومی استان با میزان تخصیص اعتبارات ‏تملک دارایی های سرمایه‏ ای استانی و همچنین، ترمیم سایر اعتبارات هزینه ‏ای استانی و تملک دارایی های سرمایه ای، می‏ توان انگیزه درونی کافی ‏در استان ها ایجاد نمود، که بیشینه شدن درآمد و اعتبارات استان را همزمان با توازن و تعادل های استانی عملیاتی می‏ کند و در سال اول اجرا ‏دست‏کم 100 هزار میلیارد تومان (همت) به درآمدهای عمومی کشور، علاوه بر روند معمول، اضافه می گرداند.‏