جایگاه «استقلال گرایی» در «گفتمان انقلاب اسلامی» و تاثیر آن بر خرده گفتمان «اقتصاد مقاومتی»

گفتمان انقلاب اسلامی با بیان نظریه «نه شرقی نه غربی» گامی بلند برای قطع ریشه‎ های وابستگی دولت‎ها به قدرت‎های بزرگ برداشت. به همین دلیل استقلال‎ گرایی به مفهومی پررنگ و دال شناور در این گفتمان مطرح شده‎است. با تشدید تحریم‎ های ایالات متحده و آشکار شدن برخی از مشکلات اقتصادی کشور، شاهد پررنگ شدن استقلال‎ گرایی در ادبیات رهبران جمهوری اسلامی در قالب سیاست‎ اقتصاد مقاومتی از اواخر سال‎های دهه هشتاد به این سو بودیم. لذا این مقاله درپی پاسخگویی به این پرسش است که استقلال‎ گرایی چه جایگاهی در گفتمان انقلاب اسلامی و خرده گفتمان اقتصاد مقاومتی دارد؟ نتایج به‎ دست آمده نشانگر آن است که استقلال‎ گرایی نقش مهمی بر خرده گفتمان اقتصاد مقاومتی و سیاست‎های آن از جمله «حمایت از تولیدملی و مصرف کالای داخلی»، «مدیریت مصرف و اصلاح الگوی آن»، «مردمی کردن اقتصاد»، «کاهش وابستگی به نفت» و «اقتصاد دانش بنیان» دارد. به عبارت دیگر، استقلال‎ گرایی به عنوان دال مرکزی خرده گفتمان اقتصادی مقاومتی به مفصل‎ بندی و معنابخشی به این مفاهیم دست می‎زند. با عنایت به این نکات روش کلی به کار گرفته شده در این مقاله، تحلیل گفتمان با تمرکز بر رویکرد ارنستو لاکلاو و چانتال موفه می باشد.