گروه اسمی ساده زبان ترکی آذری بر پایه چهارچوب دستور نقش و ارجاع

در این پژوهش ساخت گروه اسمی ترکی آذری در قالب دستور نقش و ارجاع و بر پایه الگوی نظری ون ولین (2005) بررسی می شود. در این تحقیق ، داده های مورد استناد، از منابع نوشتاری و با گوش دادن به مکالمه های ساکنان آذری زبان استان آذربایجان شرقی انتخاب شده اند که به روش نمونه گیری هدفمند تنها جملات حاوی گروه های اسمی ساده انتخاب شده اند. تحلیل داده ها نشان می دهدکه گروه اسمی ساده می تواند یک یا چند وابسته نیز داشته باشد. وابسته ها در زبان ترکی آذری پیشین و یا پسین هستند که قبل و یا بعد از هسته اسمی می آیند و محدودیت هایی برای باهم آیی آن ها وجود دارد. گروه اسمی ساده شامل لایه های: هسته، مرکز وگروه اسمی، حاشیه های پیشین و پسین که دارای عملگر هستند و افزوده های پیشین می باشد. انواع صفت: بیانی، مفعولی،، مضاف الیه، شاخص، صفت دوگان سازی، اسم به عنوان صفت، صفت ملکی، ضمایر انعکاسی، ممیز و بدل از، حاشیه های هسته ی اسمی هستند. نشانه متمم اسمی، گروه های حروف اضافه ای، صفت تفضیلی و عالی، صفت مبهم، صفت عددی، نشانه نفی، نشانه جمع و هر آنچه که به کمیت اسم اشاره دارد از عملگرهای مرکز اسم می باشند. صفت اشاره، نشانه نکره و معرفه از عملگرهای گروه اسمی می باشند. بررسی داده ها نشان می دهد ویژگی هایی وجود دارد که که مختص این دستور بوده و در دیگر دستورهای صورت گرا و سنتی مشاهده نمی شود و رابطه عناصر مختلف با توجه به لایه های مختلف گروه اسمی و نوع رابطه آن با هسته، مرکز و گروه اسمی قابل است.