تبیین اولویت ابعاد عینی و ذهنی مولفه های کالبدی و محیطی کیفیت زندگی در بافت های فرسوده (مطالعه موردی: بافت فرسوده محله مصباح کرج)

امروزه مقوله کیفیت زندگی در بین مردم و به ویژه متخصصین مورد توجه زیادی قرار گرفته است. هدف از انجام این پژوهش به دست آوردن مجموعه ای از شاخص های مرتبط با کیفیت زندگی در بافت فرسوده از دیدگاه متخصصین می باشد. همچنین سعی شده است که دو شاخص از مولفه های موثر بر ارتقای کیفیت زندگی مورد بررسی قرار گیرد و در دو بعد عینی و ذهنی دسته بندی شود. عواملی چون پایین آمدن سطح ارتباطات و تعاملات افراد یک محله، کاهش سرزندگی در فضا های شهری به ویژه در بافت های فرسوده و... را می توان از ضرورت انجام چنین پژوهشی برشمرد. با توجه به تاثیر شاخص های کیفیت زندگی در بالا بردن سطح کیفی زندگی، نظر متخصصین در رابطه با اولویت ابعاد عینی و ذهنی می تواند به معماران در طراحی فضاهای با کیفیت کمک کند. در ابتدای پژوهش پس از ارایه توضیحاتی در رابطه با مفاهیم استفاده شده، چند مولفه از دو شاخص موثر بر ارتقای کیفیت زندگی انتخاب و به دسته -بندی آن ها در ابعاد مورد نظر پرداخته شده است. جامعه آماری انتخابی 50 نفر از متخصصین معماری و شهرسازی بوده است و روش پژوهش نیز به صورت پیمایشی و گردآوری اطلاعات برای به دست آوردن شاخص ها و مولفه های مورد نظر، به روش کتابخانه ای و اولویت بندی آن ها از طریق مشاهدات میدانی و جمع آوری اطلاعات به وسیله پرسشنامه با مجموع 30 سوال و بر اساس طیف لیکرت انجام شده است. در نهایت برای تجزیه و تحلیل داده ها از برنامه اکسل، اس پی اس اس و آزمون فریدمن استفاده شده است. یافته های حاصل به ترتیب اولویت شامل جذابیت، نما، سرزندگی، زیبایی، مصالح، امکانات، دسترسی، دید و منظر، هویت و معنا و نور می باشد که فرضیه مطرح شده در ابتدای پژوهش مبنی بر اولویت بعد ذهنی نسبت به بعد عینی در بین متخصصین را اثبات کرده است.