اثر شبه ضداضطرابی عصاره آبی-الکلی کنگر فرنگی (Cynara scolymus L.) در موش های سوری نر: یک مطالعه تجربی

اضطراب یکی از اختلالات روانی رایج در انسان می باشد. گیاهان دارویی در درمان اضطراب استفاده می شوند. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر شبه ضداضطرابی کنگر فرنگی (Cynara scolymus) در موش های سوری نر بود.

در این مطالعه تجربی، تعداد 30 سر موش سوری نر در محدوده وزنی 30-25 گرم به 5 گروه 6تایی شامل گروه 1 (کنترل)، گروه های 2 تا 4 (دریافت کننده عصاره آبی-الکلی کنگر فرنگی با دوزهای 100، 200 و 400 میلی گرم/کیلوگرم) و گروه 5 (دریافت کننده دیازپام با دوز 2 میلی گرم/کیلوگرم) تقسیم شدند. برای ارزیابی فعالیت ضداضطرابی از آزمون ماز بعلاوه ای شکل مرتفع (Elevated Plus-Maze; EPM) 30 دقیقه بعد از تزریق داخل صفاقی داروها استفاده شد. محتوای فنولی و فلاونوییدی تام عصاره توسط روش اسپکتروفتومتری تعیین گردید. فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره به واسطه مهار رادیکال آزاد  2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH) ارزیابی شد. داده ها توسط آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Tukey تجزیه و تحلیل شدند.

کنگر فرنگی (200 و 400 میلی گرم/کیلوگرم) و دیازپام (2 میلی گرم/کیلوگرم) به طور معنی داری منجر به اثر ضداضطرابی در مقایسه با گروه کنترل شدند (05/0>P). محتوای فنولی و فلاونوییدی تام عصاره به ترتیب 57/5±49/59 میلی گرم گالیک اسید/گرم عصاره و 16/17±39/93 میلی گرم روتین/گرم عصاره بود. فعالیت مهار رادیکال DPPH عصاره 03/0±32/161 میکروگرم بر میلی لیتر بود.

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که کنگر فرنگی دارای اثر شبه ضداضطرابی می باشد و به نظر می رسد بتواند برای کنترل اضطراب استفاده شود.