حقوق پزشکی کودکان در قرآن، فقه اسلامی وحقوق بین الملل

هدف از این پژوهش آن است که  حقوق پزشکی کودکان در قرآن، فقه اسلامی وحقوق بین الملل را با تاکید بر ادله قرآنی، فقهی و حقوقی مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد

این پژوهش با روش مطالعات کتابخانه ای و به شیوه توصیفی تحلیلی انجام شده است که با مراجعه به قرآن کریم و ادله فقهی- حقوقی اطلاعات لازم به دست آمده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

حقوق پزشکی کودکان یکی از مهم ترین بحث ها در حوزه حقوق پزشکی خانواده می باشد. در همین زمینه، مکاتب گوناگون حقوقی دیدگاه های متفاوتی ارایه داده اند. دراین مقاله به مقایسه دیدگاه های دو نظام حقوقی مطرح و مهم می پردازد؛ یعنی نظام حقوقی قرآن وفقه اسلامی که جامع ترین منبع هدایت بشر است و کنوانسیون حقوق کودک که شالوده آخرین تلاش های انسان قرن بیست و یکم در عرصه بین الملل می باشد. در این نوشتار،به بررسی تطبیقی جایگاه حقوق کودک در دو نظام حقوقی، در سه حوزه مبنایی، محتوایی و روشی می پردازیم. پس از بررسی تطبیقی دو نظام حقوقی و ملاحظه تفاوت های آن دو، روشن می شود که حقوق کودک در قرآن از سطح فاخرتر و برتری نسبت به کنوانسیون حقوق کودک برخوردار است؛ چرا که کنوانسیون گرچه دارای نقاط مثبت و خوبی است،اما برخی از حقوق اصلی کودک را نادیده گرفته است.

برای سلامتی کودک جوانب مختلفی از جمله سلامت کودک در دوران جنینی و مادر باردار، تغذیه کودک، بهداشت و مراقبت از کودک، حمایت از کودکان دارای مشکلات مادرزادی، بیمه و تامین اجتماعی و... را مطرح کرده اند، اما وضعیت حق کودک بر سلامت در دین اسلام و پیرو آن در قوانین و مقررات تقنینی ایران و میثاق حقوق کودک در اسلام، نسل های پیشین، والدین بالقوه، دوران بارداری مادر و بعد از تولد کودک را مورد توجه قرار می دهند. این موضوع به تعریف از کودک هر یک از چهار عرصه برمی گردد. در اسلام، کودک از نطفگی مورد توجه است و اهمیت حمایت از او بر اساس مبانی دینی به نسل های پیشین برمی گردد، به شکلی که همه افراد مسوول رعایت حقوق از جمله حق بر سلامت کودکان بالقوه آینده هستند، اما در کنوانسیون حقوق کودک، تعریف از کودک بیشتر به بعد از تولد مربوط می شود. نگهداری و ملاقات کودکان بازنگری و تجدیدنظر نماید.