ارزیابی عملکرد بانک های بخش خصوصی در ایران بر اساس شاخص های توانایی مالی با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره فازی

هدف اصلی پژوهش حاضر ارزیابی عملکرد بانک های بخش خصوصی در ایران بر اساس شاخص های توانایی مالی با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره فازی است. بنابراین این بانکها بر اساس عملکرد مالی آنها با استفاده از شاخص های مالی تحت مدل تصمیم گیری فازی اولویت بندی شده اند. تحقیق حاضر از منظر ماهیت کاربردی- توسعه ای و از منظر روش پیمایشی می باشد و از نظر ماهیت داده ها از نوع کیفی می باشد. در این پژوهش شاخص ها و گزینه های ارزیابی عملکرد بانک های بخش خصوصی در ایران بر اساس شاخص های توانایی مالی به کمک مرور ادبیات مطالعات مختلف، با استفاده از روش های دلفی فازی، ماتریس مقایسات زوجی و تاپسیس فازی با ارایه 3 پرسش نامه در 3 مرحله میان 36 نفر افراد نمونه آماری به تحلیل و بررسی پرداخته شد. نتایج روش دلفی فازی نشان داد شاخص های درآمد بهره به کل وجوه، سود عملیاتی به کل وجوه و بهره صرف شده به کل وجوه باید حذف شوند. بر اساس نتایج ماتریس مقایسات زوجی شاخص نسبت پوشش هزینه های مالی مهم ترین و شاخص هزینه های عملیاتی به کل وجوه کم اهمیت ترین شاخص میباشد. با توجه به نتایج تاپسیس فازی براساس وزن های حاصل از ماتریس مقایسات زوجی نیز به ترتیب بانک کارفرین، بانک انصار و بانک پاسارگاد رتبه 1 الی 3 را به خود اختصاص دادند. نتایج این تحقیق نشان می دهد مدیران بانکی می توانند با پایش و بررسی دقیق شاخص های شش گانه شناسایی شده در این پژوهش و تاکید بر بهبود عناصر سازنده این شاخص ها نسبت به ارتقاء کیفی و افزایش توانگری مالی بانک کمک شایانی بنمایند