استراتژی توسعه ی منطقه ای (RDS) راهکاری جهت تمرکز زدایی (مطالعه موردی: کلانشهر رشت)

شهرستان رشت به عنوان تنها کلان شهر استان گیلان، از ابتدای شکل گیری شرایط منحصر به فردی را به نسبت به شهرهای پیرامونی خویش تجربه نموده و گرایشی روزافزون به تمرکز گرایی داشته است. شکل گیری رابطه ای یک سویه و جهت دهی اکثر جریان های حیاتی و کارکردی شهرهای استان به سمت شهر رشت موجبات انزوا و عدم تحرک را برای سایر نقاط سکونت گاهی استان به همراه داشته است؛که به نظر می رسد با افزایش گستره ی فعالیت های شهر رشت، گسترش بیشتری خواهد یافت. این پژوهش زمینه های تمرکز گرایی در شهر رشت را در سه زمینه ی تمرکز گرایی اداری-سیاسی، تمرکز گرایی اقتصادی - خدماتی و تمرکز گرایی جمعیتی بررسی نموده است و ضمن تشریح مهم ترین نمود ها و مصادیق تمرکزگرایی در زمینه های فوق؛ جهت کاهش تمرکز گرایی در شهر رشت و جهت دادن جریان ها به سایر نقاط و بالتبع متعادل نمودن جریان و روابط متقابل؛ از الگوی نوین استراتژی توسعه ی منطقه ای (RDS)، بهره گرفته است، راهبرد توسعه ی منطقه ای با تفکر راهبردی، اجتماع محور و انعطاف پذیر خود در برقراری تعادل های منطقه ای بسیار موثر است چراکه در این الگو تلاش می شود تا از توان ها، ظرفیت ها و اقدامات و همکاری تمامی مناطق بهره جست و آن را به بهترین شکل ممکن سازمان دهی کرد.