بررسی رابطه بین مشارکت اجتماعی و رضایت از زندگی بااحساس امنیت اجتماعی در بین شهروندان شهر تبریز

احساس امنیت را می توان در امان بودن یا در امان حس کردن خود از تهدید تعریف نمود در مقابل احساس ناامنی و ترس بر وضعیتی دلالت دارد که در آن افراد با محیط تهدیدکننده مواجه هستند درواقع زمانی که فرد احساس کند در جامعه و تعاملات اجتماعی خطری جان، مال و سلامتی وی را مورد تهدید و تعرض قرار داده نمی دهد می توان گفت فرد دارای احساس امنیت است. این پژوهش در سال 1397 با موضوع بررسی رابطه بین مشارکت اجتماعی و رضایت از زندگی بااحساس امنیت اجتماعی در بین شهروندان شهر تبریز انجام گرفته است؛ که به بررسی ابعاد سه گانه احساس امنیت اجتماعی: امنیت جانی و مالی و سیاسی پرداخته شده است. نوع تحقیق در این پژوهش از نوع کاربردی و روش اجرای تحقیق، روش پیمایشی و ازنظر وسعت، پهنانگر و ازنظر زمانی مقطعی می باشد. جامعه آماری کلیه شهروندان 14 تا 65 ساله شهر تبریز بودند که حجم نمونه به دست آمده بر اساس فرمول کوکران برابر با 384 نفر می باشد و از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای استفاده شده است. ابزار اندازه گیری پرسشنامه می باشد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار spss 25 استفاده شده است. نتایج پژوهش بیانگر این است که میزان احساس امنیت اجتماعی در بین شهروندان شهر تبریز در حد متوسط می باشد؛ و از میان ابعاد سه گانه احساس امنیت اجتماعی: امنیت جانی و مالی و سیاسی به ترتیب بیشترین میزان را به خود اختصاص داده اند. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان می دهد که بین رضایت از زندگی و مشارکت اجتماعی بااحساس امنیت اجتماعی همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین میزان احساس امنیت اجتماعی برحسب سطح تحصیلات متفاوت می باشد. و همچنین میزان احساس امنیت اجتماعی بر حسب جنسیت متفاوت نمی باشد.کلیدواژه ها: احساس امنیت اجتماعی⸲ رضایت از زندگی⸲ مشارکت اجتماعی