گونه شناسی و تحلیل پایداری لرزه ای طاق های شهر تاریخی ماسوله

طاق ها از کارآمدترین ابداعاتی هستند که معماران برای پوشش سقف ها، دهانه های وسیع و همچنین به عنوان عناصر تزییناتی در بناهای مختلف از آن ها بهره برده اند. هدف پژوهش، گونه شناسی و نحوه عملکرد طاق های شهر تاریخی ماسوله در هنگام وقوع زلزله است. سوالات پژوهش بدین شرح است: در معماری شهر تاریخی ماسوله از چندین گونه مختلف طاق استفاده شده است؟ کدام یک از طاق های ماسوله در هنگام وقوع زلزله از عملکرد سازه ای مناسب تری برخوردار هستند؟ روش تحقیق، به صورت مطالعات میدانی است و جهت تحلیل مقاومت زلزله ای طاق های ماسوله از نرم افزار المان محدود آباکوس 2022 و اطلاعات زلزله های شهرهای؛ بم (سال 1382)، رودبار منجیل (سال 1369) و طبس (سال 1357) استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان دهنده آن است؛ شهر تاریخی ماسوله دارای 19 طاق است و طاق های پنج او هفت تند و کند رایج ترین گونه های طاق هستند. روش ساخت طاق به صورت رومی رایج ترین روشی است که در معماری ماسوله به کار گرفته شده است. نتایج پژوهش نشان دهنده آن است؛ 78 درصد از طاق های ماسوله دارای ظرفیت مناسب سازه ای در برابر زلزله هستند و محله های کشه سر با 37 درصد و محله خانه بر با 21 درصد دارای بیش ترین طاق ها و محله ریحانه بر با 10 درصد دارای کم ترین میزان به کارگیری طاق در ماسوله هستند. همچنین نتایج تحلیل های زلزله ای طاق های 19گانه ماسوله نشان دهنده آن است؛ قوس هفت او پنج کند که به صورت روش آجرچینی رومی واقع در محله اسدمحله است، دارای ضعیف ترین عملکرد سازه ای در برابر زلزله بوده است و طاق چهل وپنج درجه ای با روش ساخت رومی واقع در محله مسجدبر، دارای مناسب ترین عملکرد سازه ای در شبیه زلزله ای بوده است.