انتخاب بهترین استراتژی های مدیریتی جهت توسعه گردشگری در حوزه های آبخیز با استفاده از مدل ادغامی SWOT- QSPM حوزه آبخیز سنگ تراشان

امروزه صنعت گردشگری طبیعی به عنوان یکی از مهم ترین راه های توسعه و منابع پایدار درآمد در جهان و در سطح حوزه های آبخیز به شمار می رود. اگر درست مدیریت شود می تواند باعث افزایش درآمد آبخیزنشینان و کاهش فشار ناشی از برداشت از منابع طبیعی شود. حوزه آبخیز سنگ تراشان  واقع در شهرستان خرم آباد دارای بستری مناسب برای گردشگری و افزایش درآمد منطقه است. هدف از این  تحقیق شناسایی عوامل داخلی (نقاط قوت و ضعف) و عوامل خارجی (فرصت ها و تهدیدها) موجود برای توسعه گردشگری منطقه و ارایه استراتژی های مناسب است. جهت انجام این مطالعه، ابتدا بر اساس اطلاعات پایه موجود در منطقه و با نظرخواهی از مدیران و ذینفعان، لیستی از نقاط قوت و ضعف همچنین فرصت و تهدید منطقه تهیه شد و در اختیار 30 نفر از کارشناسان و آبخیزنشینان قرار داده شد تا ضریب اهمیت و رتبه هر مورد مشخص شود. سپس عوامل داخلی و عوامل خارجی با استفاده از مدل SWOT مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت و برای انتخاب بهترین استراتژی توسعه گردشگری در منطقه، از ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی (QSPM) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که استراتژی های محافظه کارانه (WO) مناسب ترین استراتژی ها برای توسعه گردشگری سنگ تراشان می باشند.