ساخت و اعتباریابی مقیاس سازه های سلامت معنوی و روحی از منظر تفکر اسلامی

پژوهش حاضر با هدف ساخت و اعتباریابی مقیاسی جهت سنجش برخی از مهمترین سازه های سلامت روحی از منظر تفکر اسلامی با توجه به تعاریف موجود در قرآن، روایات و کتب اخلاق، انجام شده است.

روش پژوهش از نوع آزمون سازی و ارزشیابی است که بر این اساس 40 سوال در 10 مولفه طراحی شد و روایی صوری و محتوایی سوالات از طریق نظرخواهی از 11 نفر از متخصصین مورد بررسی قرارگرفت. سپس 412 نفر آزمودنی به صورت در دسترس به سوالات پاسخ دادند و داده ها با روش های تحلیل عاملی تاییدی و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی پیرسون مورد بررسی قرارگرفتند.

نتایج تحلیل عاملی نشان داد تمام مولفه های در نظرگرفته شده برای پرسشنامه از برازش مناسبی برخوردار بوده و مورد تایید می باشند، به جز 2 سوال که ضریب عاملی آن ها معنادار نبود و از مدل کنار گذاشته شدند. روایی همگرای مقیاس نیز از طریق سنجش همزمان آن با پرسشنامه تصور از خدا (0/67) و پرسشنامه نگرش معنوی (0/87) مورد ارزیابی قرار گرفت. همسانی درونی مقیاس بر حسب ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد که این ضریب برای کل سوالات (0/91) و برای هر یک از مولفه های توکل، توبه، ذکر، اصلاح و خودسازی، دعا و مناجات، شکر، صبر و رضا، عبادت، تعقل و تدبر، تقوا، بین 0/45 تا 0/80 به دست آمد. پایایی مقیاس نیز از طریق بازآزمایی و به فاصله زمانی 5 هفته، 0/84 محاسبه شد.

بر اساس نتایج به دست آمده، مقیاس سازه های سلامت روحی، ابزاری معتبر و مناسب برای سنجش در نمونه ایرانی می باشد.