مروری بر مطالعات تجربی انتقال حرارت نانوسیالات در جریان های آرام، مغشوش و جوشش استخری

خنک کاری به عنوان یکی از مهمترین چالش های موجود در صرفه جویی انرژی و افزایش بهره وری بسیاری از صنایع مطرح می-باشد. اولین مانع جدی در فشرده سازی و کارآمد کردن دستگاه های انتقال حرارت، خواص ضعیف سیالات انتقال حرارت است. راندمان انرژی تجهیزات انتقال حرارت به تغییرات فلاکس حرارتی ایجاد شده در آن ها بستگی دارد. استفاده از سیالات متداولی همچون آب و اتیلن گلیکول به عنوان سیالات خنک کننده در سیستم خنک کاری دستگاه های مختلف انتقال حرارت جوابگوی دفع شار حرارتی بسیار بالا (ده ها مگا وات بر متر مربع) نیست. امروزه نانو سیالات به عنوان سیالات جدید انتقال حرارت و با اضافه کردن نانو ذرات به سیالاتی که انتقال حرارت پایینی دارند و با ایجاد تغییرات در چگالی، گرمای ویژه و ویسکوزیته این سیالات، به منظور افزایش هدایت حرارتی و بهبود عملکرد انتقال حرارت ساخته می شوند. در این پژوهش نتایج تحقیقات آزمایشگاهی در مورد انتقال حرارت در نانوسیالات تحت جریان های آرام، مغشوش و همچنین جوشش استخری بحث و بررسی می شود.