بررسی احکام و آثار فقهی- حقوقی هدایتگری معلم در تعلیم و تربیت اسلامی
یکی از کارکردها و نقش های مهم انبیا، معلم بودن و تعلیم آموزه های وحیانی به مردم است؛ اما آنها غیر از تعلیم، هادی و هدایتگر نیز بوده و در راستای تقویت ابعاد اعتقادی و اخلاقی دیگران، سعی وافر داشتند. معلم در نظام تعلیم و تربیت اسلامی، از انبیاء الگو می گیرد و انتقال دهنده صرف آموزه های درسی نیست؛ بلکه نسبت به ابعاد دینی و اخلاقی متربیان و هدایت آنان به سوی کمال نیز، مسیولیت دارد. با این مقدمه، سوال اصلی پژوهش پیش رو، این است که بر نفس «هدایتگری معلم»، چه احکام و آثار فقهی و حقوقی مترتب می گردد؟ آیا هدایت، حق است یا تکلیف؟ اگر حق متربی است آیا وی می تواند آن را اسقاط کند؟ و اگر به عنوان تکلیفی بر عهده معلم ثابت شد، آیا بریء الذمه شدن معلم، به صرف هدایت کردن مشروط است یا اهتداء متربیان؟ نویسنده تلاش دارد با تتبع در متون و منابع دینی و حقوقی و بر اساس روش کیفی و توصیفی- تحلیلی، پاسخی برای سوالات فوق بیابد. از مهمترین نتایج بحث میتوان به «وجوب نفسی اصل هدایتگری معلم، عینی بودن آن بر اساس عقد اجاره یا وکالت، اولویت معلم در هدایتگری بر اساس تضایف حق و تکلیف و غیرقابل اسقاط بودن حق هدایت»، اشاره نمود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.