شناسایی و تحلیل عوامل اثرگذار بر مرجعیت رشته ها به منظور دستیابی به مرجعیت علمی دانشگاه ها (مورد مطالعه: دانشگاه علامه طباطبایی)

دستیابی به مرجعیت علمی یکی از اهداف اساسی نهادهای علمی کشور است. با توجه به جایگاه ایران در تولید علم در منطقه و جهان، شناسایی عوامل موثر در مرجعیت علمی، در ارزیابی وضعیت فعلی دانشگاه ها کمک به سزایی خواهد کرد. یکی از ارکان اصلی در دستیابی به مرجعیت علمی، رشته های دانشگاهی هستند. از این رو برای دستیابی به مرجعیت علمی، رشته های دانشگاهی مرجع حایز اهمیت اند. یکی از اهداف اصلی دانشگاه علامه طباطبایی، دستیابی به مرجعیت علمی در حوزه علوم انسانی است. لذا در این پژوهش، هدف اصلی شناسایی عوامل اثرگذار بر مرجعیت رشته ها به منظور دستیابی دانشگاه علامه طباطبایی به مرجعیت علمی است. بدین منظور، پس از بررسی ادبیات و مصاحبه با خبرگان دانشگاهی شاخص های اثرگذار از طریق تحلیل مضمون و پیاده سازی نتایج در نرم افزار Maxqda احصا شدند و سپس به کمک نرم افزار Smart PLS تحلیل عاملی تاییدی انجام شد و مولفه های نهایی تحلیل شد. بررسی نتایج این پژوهش نشان داد که مولفه های اصلی اثرگذار بر مرجعیت علمی رشته ها عبارت اند از: بومی سازی/ اسلامی سازی، کاربردی سازی، هویت رشته، زیرساخت فناورانه، فعالیت های ترویجی، جذابیت رشته، تعاملات بین المللی، به کارگیری اساتید برجسته و به روز، تاثیرگذاری رشته در حوزه اجتماعی، مسیله محوری، نخبه پروری. مولفه های شناسایی و تاییدشده در این پژوهش می تواند در ارزیابی رشته های دانشگاهی با هدف دستیابی به مرجعیت علمی کمک به سزایی کند و رشته هایی را که امتیاز بیشتری از این شاخص ها کسب کنند می توان رشته های مرجعیت ساز نامید.