تدوین چهارچوب مفهومی سرمایه فرهنگی در وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران

هدف این تحقیق تدوین چهارچوب مفهومی سرمایه فرهنگی در وزارت ورزش و جوانان بود. این پژوهش از روش تحقیق آمیخته کمی کیفی به روش اکتشافی متوالی انجام شد. نمونه بخش کیفی 14 نفر از اساتید گروه مدیریت ورزشی دانشگاه و مدیران اجرایی وزارت ورزش و جوانان بودند که به روش گلوله برفی انتخاب شدند، مصاحبه ها تا رسیدن به حد اشباع نظری ادامه پیدا کرد. در بخش کمی نمونه آماری شامل 378 نفر از مدیران، مسیولان و کارشناسان وزارت ورزش و جوانان بوده اند. پرسشنامه محقق ساخته شامل 76 سوال که روایی محتوایی آن از طریق نظر خواهی از چند تن از اساتید دانشگاه تایید شد و پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرونباخ محاسبه و تایید شد. جهت تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. با توجه به نتایج مدلی با 7 بعد مشتمل بر 76 گویه طراحی شد که با توجه به بار عاملی به ترتیب اولویت، شامل ابزارهای معنویت (973/0)، تغییرات مثبت زندگی (969/0)، ارزشمندی زندگی (962/0)، تعامل با دیگران (962/0)، هویت یابی (948)، مدیریت بدن،(896/0) و سرمایه اجتماعی (883/0) بودند. نتایج این پژوهش و عوامل شناسایی شده، نشان دهنده یک مدل جامع و فراگیر است که به عنوان چهارچوبی جامع در وزارت ورزش و جوانان قابلیت کاربرد دارد و استفاده از آن می تواند باعث شناسایی نقاط قوت کارکنان و توانمندسازی و بهبود عملکرد آنان و در نتیجه باعث افزایش بهرهوری سازمان شود.