شیوع سرمی سندرم تورچ میان زنان در سنین باروری در مشهد

اهداف سندرم تورچ مسیول 2 تا 3 درصد از تمام ناهنجاری های مادرزادی، ناشی از توکسوپلاسما گوندی، روبلا، سایتومگالوویروس و هرپس سیمپلکس ویروس است. ازاین رو مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع عفونت تورچ در زنان سنین باروری شهر مشهد انجام شد.
مواد و روش ها این مطالعه مقطعی بر روی 417 زن سنین باروری مراجعه کننده به سه آزمایشگاه در شهر مشهد انجام شد. داده های آزمایشگاهی از فروردین 1395 تا اسفند 1398 به منظور شناسایی آنتی بادی های IgG و IgM علیه پاتوژن های سندروم تورچ (توکسوپلاسما گوندی، روبلا، سایتومگالوویروس) مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها آنتی بادی های اختصاصی IgG برای سایتومگالوویروس در 402 مورد (96/4 درصد)، برای روبلا در 394 مورد (94/5 درصد) و برای توکسوپلاسما گوندی در 80 مورد (19/2 درصد) مثبت بودند و ازنظر آنتی بادی های اختصاصی IgM، 7 نفر (1/6 درصد) برای سایتومگالوویروس، 6 نفر (1/4 درصد) برای روبلا و 8 نفر (1/9 درصد) برای توکسوپلاسما گوندی مثبت بودند. همچنین بین سن و سطح برخی از آنتی بادی ها ارتباط معناداری وجود داشت، به طوری که آنتی توکسوپلاسما IgG در گروه سنی 37-47 سال، 6/44 برابر بیشتر از گروه سنی 17-27 سال بود و آنتی سایتومگالوویروس IgG در گروه سنی 27-37 سال، 4/13 برابر بیشتر از گروه سنی 37-47 سال بود.
نتیجه گیری توصیه می شود تمام زنان در سنین باروری ازنظر سندروم تورچ غربالگری شوند تا از عوارض ناخوشایند آن جلوگیری شود.