مدلی برای استراتژی های مسیر شغلی مدیران در صنعت بیمه ایران

هدف این پژوهش ارایه مدلی برای استراتژی های مسیر شغلی مدیران در صنعت بیمه ایران بوده است. روش پژوهش به لحاظ ماهیت تحقیق از نوع کیفی و به لحاظ هدف، از نوع کاربردی است.‏ مشارکت کنندگان که تعداد آنها بر اساس اشباع نظری تعیین گردید را مدیران صنعت بیمه تشکیل داده اند که به صورت نمونه گیری نظری انتخاب شدند. گردآوری اطلاعات از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته و تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز با استفاده از روش داده بنیاد انجام شد. یافته های تحقیق حاکی از شناسایی شرایط علی تاثیرگذار بر استراتژی های مسیرشغلی از جمله لنگرگاه های مسیر شغلی، فلات مسیر شغلی عینی و ذهنی؛ پدیده اصلی در استراتژی های مسیرشغلی شامل شبکه سازی، ارایه خود و جاذبه های بین-فردی؛ شرایط زمینه ای و محیط تاثیرگذار بر استراتژی های مسیرشغلی شامل روشن بودن گام های مسیر شغلی، نگاه هزینه ای به آموزش و جنسیت؛ شرایط مداخله گر تاثیرگذار بر استراتژی های مسیرشغلی شامل تناسب شغل با شاغل، نظام شایسته سالاری و تناسب شغل با علایق فردی؛ راهبردها و کنش های تاثیرگذار بر استراتژی های مسیرشغلی شامل سرمایه انسانی، نحوه ارتباط و دانش فنی افراد؛ و پیامدهای استراتژی های مسیرشغلی مواردی همچون شناخته شدن، استقلال و شکوفایی استعدادهای مدیران صنعت بیمه در ایران بودند.