اثربخشی درمان هیجان مدار بر تحمل ناکامی و کیفیت زندگی زناشویی زنان با سقط های مکرر

پژوهش حاضر با هدف  بررسی  اثربخشی درمان هیجان مدار بر تحمل ناکامی و کیفیت زندگی زناشویی زنان با سقط های مکرر  انجام شد.

روش پژوهش:

 پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش انجام، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل و یک مرحله پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان مراجعه کننده به کلینیک های ناباروری شهر تهران در سال 1399 بود 30 نفر از بین این افراد به روش هدفمند انتخاب شدند. گمارش اعضاء در گروه درمان هیجان مدار (15نفر) و کنترل (15 نفر) با استفاده از روش تصادفی صورت گرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تحمل ناکامی سیمونز و گاهر (2005)، و پرسشنامه کیفیت زندگی زناشویی فلچر، سیمپسون و توماس (2000)، استفاده شد. بررسی تفاوت بین گروه ها در مراحل مختلف اندازه گیری، از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری آمیخته در نرم افزار 25-SPSS استفاده شد.

نتایج نشان داد که این درمان در افزایش تحمل ناکامی و کیفیت زندگی زناشویی زنان با سقط های مکرر تاثیر مثبتی داشته است و این تاثیر بر متغیر تحمل ناکامی بیشتر بوده است (01/0>p).

بر اساس یافته های پژوهش حاضر بکار گیری درمان هیجان مدار از سوی زوج درمانگران و روان شناسان بالینی به منظور  افزایش تحمل ناکامی و کیفیت زندگی زناشویی زنان با تجربه سقط مکرر پیشنهاد می گردد.