تعیین میزان آلودگی قارچی دستگاه تناسلی گاوهای نر سیمنتال (Fleckvieh) و ارتباط آن با زنده مانی و تحرک اسپرم و غلظت تستوسترون سرم خون و پلاسمای منی

هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین میزان آلودگی قارچی بخش های مختلف دستگاه تناسلی گاوهای نر سیمنتال با زنده مانی و تحرک اسپرم و همچنین غلظت تستوسترون در سرم خون و پلاسمای منی است. نمونه گیری از پوست خارجی غلاف قضیب، پوست داخلی غلاف قضیب، آلت تناسلی قبل از انزال، مایع پیش انزالی، مایع انزالی (منی)، آلت تناسلی پس از انزال و مایع انزالی پس از یخ گشایی از گاوهای نر انجام شد. برای آزمایش قارچ شناسی، همه نمونه ها بر روی محیط کشت سابورو دکستروز آگار حاوی کلرامفنیکل (005/0 درصد) کشت داده شده و در 30 درجه سانتی گراد به مدت 7 تا 10 روز نگهداری شدند. تحرک اسپرم ها با استفاده از نرم افزار CASA و درصد اسپرم های زنده و غیر طبیعی با کمک رنگ آمیزی ایوزین نیگروزین انجام شد. همچنین، سطوح تستوسترون نمونه های سرم خون و پلاسمای منی با روش کمی لومینسانس سنجش شدند. شایع ترین قارچ های جدا شده شامل گونه های کاندیدا (6/35 درصد)، پنی سیلیوم (6/18 درصد) و آسپرژیلوس (2/14 درصد) بودند. بیشترین و کمترین تعداد میانگین قارچ ها به ترتیب مربوط به پوست داخل قضیب (43/16 ± 08/21) و مایع انزالی پس از یخ گشایی (45/2 ± 00/2) بودند. اگرچه بین میزان کل آلودگی قارچی در دستگاه تناسلی گاوهای نر سیمنتال و پارامترهای تحرک اسپرم قبل و بعد از انجماد همبستگی وجود نداشت، اما ارتباط مثبت معنی داری بین درصد اسپرم های زنده پس از انجماد و غلظت تستوسترون پلاسمای منی مشاهده شد (05/0 ˂p). یافته ها نشان دادند که همبستگی معناداری بین میزان جمعیت قارچی و تعداد اسپرم های زنده و سطح تستوسترون مایع منی وجود دارد.