تحلیل رفتار سیاسی ابوموسی اشعری بر پایه نامه نگاری ها در دوره خلافت امام علی (ع)

مطالعه نامه ها به عنوان مستندات تاریخی در شناخت عملکرد بازیگران سیاسی دوره خلافت علی (ع)، نقش ارزنده ای در غنای پژوهش های تاریخ اسلام دارد. در این بین تحلیل رفتار سیاسی عبدالله بن قیس، مشهور به ابوموسی اشعری از منظر نامه ها و تطبیق آن با گزارش های تاریخی از رفتار وی در عصر خلافت علی(ع)، هدف این پژوهش است. این پژوهش با روش تحلیلی و توصیفی از طریق احصای جملات و واژه های معنادار مندرج در نامه ها و مقایسه بین آن ها و نیز مشاهدات تاریخی در منابع از نوع رفتار ابوموسی، به دنبال پاسخ به این سیوال است که تا چه میزان ادعاهای موجود در نامه های ابوموسی اشعری با رفتار سیاسی او مطابقت دارد؟ استخراج نکات محوری مانند رفتار دشمنانه، خاینانه، ناسپاسانه، عدم اطاعت پذیری، نفاق، فریب خوردگی و بی خبری ابوموسی در نامه های دیگران، خصوصا علی (ع) و ادعای ابوموسی اشعری مبنی بر دوری از فتنه، عمل به رضای خدا، نفع رساندن به مردم و نیز پشیمانی گناه از سوی دیگر، با مجموعه اقدامات وی، ارزیابی گردید که نتایج آن، حکایت از عدم انطباق میان ادعاها و رفتار سیاسی او در این برهه از تاریخ اسلام دارد.