ارزیابی خاصیت مهار زیستی باکتری های جداشده از خاک های آلوده به آترازین و متریبوزین مزارع نیشکر علیه بیمارگرهای مهم قارچی نیشکر در شرایط آزمایشگاهی

خاک های آلوده می توانند به وسیله میکروارگانیسم های مختلفی مانند باکتری ها تیمار شوند. این میکروارگانیسم ها هم می توانند آلودگی ها را بر طرف کنند و هم در فرآیند مهار زیستی عمل نمایند. به طور کلی، مهار زیستی روش سازگار با محیط با استفاده از میکروارگانیسم هایی مانند قارچ ها، باکتری ها و ویروس هاست که می تواند از طریق مکانیسم های مختلفی از قبیل رقابت ، پارازیتیسم ، آنتی بیوزیست و القای مقاومت عمل نماید. این تحقیق با هدف بررسی توان باکتری های موثر در فرآیند زیست پالایی و قابلیت مهار زیستی آن ها در مقابل بیمارگرهای قارچی مهم نیشکر انجام شد. برای دستیابی به این هدف، سویه های باکتریایی شناسایی شده قبلی از جمله Brucella sp. (66A, 44A,65A) و Pseudomonas putida 10A، Ensifer adhaerens 20m، Pseudomonas aeruginosa 15A و Stenotrophomonas sp. 22A با توانایی زیست پالایی علف کش های آترازین و متریبوزین در برابر قارچ های Thielaviopsis ethacetica، Cytospora sacchari، Fusarium proliferatum، Bipolaris drechslera، Curvularia sp.، Alternaria sp.، و Nigrospora sp. ارزیابی شدند. آزمایش با استفاده از روش کشت دوگانه در طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در شرایط آزمایشگاهی انجام شد .قطر بازداری از رشد باکتری ها و درصد مهار رشد قارچ ها به ترتیب محاسبه شدند. در بررسی خاصیت مهار زیستی جدایه های باکتریایی علیه برخی قارچ های نیشکر، بیشترین بازدارندگی رشد قارچهای ethacetica Thielaviopsis، Curvularia و Alternaria توسط جدایه15A P. aeruginosa و قارچ Cytospora sacchari توسط جدایه Stenotrophomonas sp. 22A و در قارچ proliferatum Fusarium توسط جدایه هایsp. 22A Stenotrophomonas و Brucella sp. 65A مشاهده شد. همچنین بیشترین بازدارندگی رشد drechslera Bipolaris توسط دو جدایه Brucella sp. 66A و Brucella sp. 44A و قارچ Nigrospora توسط جدایه هایP. aeruginosa 15A وBrucella sp. 66A ایجاد شد. P. putida 10A هیچ خاصیت ضدقارچی در برابر قارچ های فوق در شرایط آزمایشگاهی نشان نداد، در حالی که P. aeruginosa 15A بر تمام قارچ های مورد بررسی تاثیر قابل توجهی داشت. بر اساس این یافته ها، این مطالعه شواهدی را ارایه می دهد که برخی از جدایه های زیست پالایی توانایی بالایی در مهار زیستی برخی از عوامل بیماری زای قارچی نیشکر در شرایط آزمایشگاهی دارند. در نتیجه، خاصیت ضدقارچی در برابر قارچ های مهم نیشکر می تواند در عملیات کشاورزی کاربرد داشته باشد. این استراتژی می تواند مصرف قارچ کش در کشت نیشکر را کاهش دهد و به اقتصاد و محیط زیست سود برساند. همچنین می تواند به حفظ و بهبود کیفیت و عملکرد محصول و در نتیجه کشاورزی پایدار کمک نماید.