اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اعتمادبه نفس و تاب آوری مادران دارای دانش آموز آهسته گام

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اعتمادبه نفس و تاب آوری مادران دارای دانش آموز آهسته گام بود. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون به همراه گروه کنترل بود. جامعه پژوهش متشکل از 99 مادر دارای دانش آموز پسر آهسته گام بود که فرزندان آن ها در سال تحصیلی 1400- 1399 در مدرسه کودکان استثنایی گلشن در شهر شیراز مشغول به تحصیل بودند. حجم نمونه شامل 16 مادر بود که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. درمان جویان در گروه آزمایش، درمان را در 8 جلسه دریافت کردند. داده ها به وسیله پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ (SES) و پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (CD-RIS) جمع آوری شدند. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام شد. یافته ها نشان داد که بین میانگین نمرات اعتمادبه نفس و تاب آوری در دو گروه تفاوت معناداری وجود داشت (P≤0.05)، اعتمادبه نفس و تاب آوری افزایش یافتند و مداخله آن ها را با میزان تاثیر 5/87 و 3/89 درصد بهبود بخشید. بر این اساس، شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی موجب افزایش اعتمادبه نفس و تاب آوری در مادران دارای دانش آموز آهسته گام می شود. از این رو می تواند به عنوان درمان کاربردی در کلینیک ها و مراکز درمانی استفاده شود.